Moi drodzy. W poniedziałek o 19.33 zmarł wielki człowiek, dominikanin, Jan Góra. Podczas odprawiania Mszy świętej ojciec Jan zasłabł. Podjęto reanimację. Przyczyną śmierci było ustanie akcji serca i obrzęk płuc.
Jan Góra był przede wszystkim Ojcem, takim prawdziwym, wychowującym pokolenia młodych, 35 lat był duszpasterzem akademickim w Poznaniu, stworzył Lednicę, zbudował Jamną. W naszym ośrodku dwukrotnie głosił rekolekcje. 
Kiedy byłem studentem pojechałem po raz pierwszy na Lednicę, tam poznałem ojca Jana. Potem przez kolejne lata razem z ks. Zbyszkiem mieliśmy możliwość pomagać Ojcu w organizowaniu lednickich spotkań. Potem pojechałem na Jamną, tam uczyłem się domu, tam mogłem dom tworzyć. To był prawdziwy wizjoner. Wpatrzony w dzieło, które Pan Bóg włożył w Jego ręce. Nie zważający na trudności, nie zrażający się przeciwnościami. Na Jamnej wybudował Dom i kościół a w kościele umieścił obraz Matki Bożej Niezawodnej Nadziei, tej która wisi w naszym Oratorium, którą mam na swoim prymicyjnym obrazku.
Chciałem do Niego pojechać, poprosić żeby pobłogosławił marzenie o Domu, marzenie, które powoli zaczyna się realizować. Albo żeby pokręcił głową, po swojemu, ostudził w kilku słowach i zapalił ku czemuś innemu. Ceniłem Jego autentyzm. Ojciec Jan zawsze był sobą. Niektórym za skórę trochę zaszedł, bo mówił to, co myślał. I to czasem było trudne. Ale prawdziwe i tej Jego prawdziwości najbardziej będzie brak.