Tak naprawdę to trochę wierzą, a trochę nie wierzą.
Chodzą do kościoła, żeby kto nie pomyślał, że są bezbożni.
Podczas kazania myślą o piersiach Julki, o słoniu, o cenie masła
i o Nowej Gwinei.

Odważył się myśleć, że tacy kiedyś będą
W tę noc, kiedy klęczał w Oliwnym Ogrodzie
I czuł na plecach zimny pot przerażenia.

Czesław Miłosz, "Przerażenie" z poematu "Ksiądz Seweryn"

Poprzedni duszpasterz i proboszcz ustalili, że dobrze by było, żeby rekolekcje na dobry początek wygłosił nowy duszpasterz akademicki. "Żeby się lepiej poznać". Spróbuję dać się poznać i opowiem... O czym? O Bogu :) i o człowieku, i o spotkaniu wygranym i przegranym. I o wierze, a raczej z nią zmaganiu. O tym, że niełatwo, że coś się zaciera i przygasa a coś wprost uderza. I o tym, że mimo wszystko... ja wciąż wierzę.... 

Skąd tytuł rekolekcji? Od Marty, z Janowej Ewangelii, do której przyszedł "spóźniony" Chrystus. "Spóźniony" bo brat jej już trzy dni w grobie leżał i ludzie mówili, że "już cuchnie" i nic nie wydawało się możliwym. A wymodliły się pewnie obie z Marią więcej niż trzeba gdy brat chorował, posłańców nawet posłano by sprowadzili Jezusa. A Łazarz zmarł.
I o tym chcę mówić... Bo każdemu z nas Łazarz umiera. I o tym spróbuję opowiedzieć... Jak z gardłem ściśniętym, nadzieją wbrew nadziei próbuję wykrztusić resztkiem nieraz sił "Panie, ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat"

Zapraszamy

19-22 października (niedziela-środa) Sanktuarium NSPJ, początek o 20.00